háitóng

孩童

词性名词

拼音hái tóng

注音ㄏㄞˊ ㄊㄨㄥˊ

词语解释

孩童[ hái tóng ]

⒈ 孩子。

英child;

引证解释

⒈ 幼儿；儿童。

引《国语·吴语》：“昔吾先王，世有辅弼之臣，以能遂疑计恶，以不陷於大难。今王播弃黎老，而孩童焉比谋，曰：‘余令而不违。’”
《后汉书·皇后纪序》：“东京皇统屡絶，权归女主……贪孩童以久其政，抑贤明以专其威。”
唐韩愈《岳阳楼别窦司直》诗：“主人孩童旧，握手乍忻悵。怜我窜逐归，相见得无恙。”
《西游补》第五回：“便是三尺孩童，也知虞美人能词善赋之才。”
杜鹏程《保卫延安》第二章：“那里有他孩童时期熟识的景物，跟形成他最初认识人生的种种事情。”

国语辞典

孩童[ hái tóng ]

⒈ 小孩、儿童。

引《西游补·第五回》：「便是三尺孩童，也知虞美人是能词善赋之才。」

英语child

德语Kinder (S)

法语enfant, gosse

近音词、同音词

hǎi tōng海通
hǎi tóng海童
hài tòng骇痛

词语组词

hái孩
tóng童

词条	孩童
释义	háitóng 孩童词性名词拼音hái tóng 注音ㄏㄞˊ ㄊㄨㄥˊ 词语解释孩童[ hái tóng ] ⒈ 孩子。英child; 引证解释 ⒈ 幼儿；儿童。引《国语·吴语》：“昔吾先王，世有辅弼之臣，以能遂疑计恶，以不陷於大难。今王播弃黎老，而孩童焉比谋，曰：‘余令而不违。’” 《后汉书·皇后纪序》：“东京皇统屡絶，权归女主……贪孩童以久其政，抑贤明以专其威。” 唐韩愈《岳阳楼别窦司直》诗：“主人孩童旧，握手乍忻悵。怜我窜逐归，相见得无恙。” 《西游补》第五回：“便是三尺孩童，也知虞美人能词善赋之才。” 杜鹏程《保卫延安》第二章：“那里有他孩童时期熟识的景物，跟形成他最初认识人生的种种事情。” 国语辞典孩童[ hái tóng ] ⒈ 小孩、儿童。引《西游补·第五回》：「便是三尺孩童，也知虞美人是能词善赋之才。」英语child 德语Kinder (S) 法语enfant, gosse 近音词、同音词 hǎi tōng海通 hǎi tóng海童 hài tòng骇痛词语组词 hái孩 tóng童相关词语 hái zǐ孩子 nǚ hái女孩 ér tóng儿童 nán hái男孩 xiǎo hái小孩 tóng huà童话 tóng nián童年 tóng zhuāng童装 nǚ tóng女童 hái ér孩儿 tóng zǐ童子 tóng xīn童心 shén tóng神童 xué tóng学童 tóng yáo童谣 xiǎo tóng小童 tóng qù童趣 yīng hái婴孩 yòu tóng幼童 mù tóng牧童 jīn tóng金童 wán tóng顽童 tóng zhēn童真 tóng xīng童星 tóng gōng童工 tóng shēng童声 hái tí孩提 tóng zhì童稚 tóng zhēn童贞 tóng nǚ童女 tóng nán童男 tóng sǒu童叟 líng tóng灵童 xiān tóng仙童 tóng yán童颜 bào tóng报童 luán tóng娈童 láng hái狼孩 tóng pú童仆 tóng shēng童生 ā tóng阿童 ān tóng安童 zhuān tóng颛童 zǐ tóng子童 zǐ tóng梓童 zhòng tóng重童 zhì tóng稚童 zhōng tóng终童 zhī tóng芝童 zhāi tóng斋童 yú tóng渔童 yú tóng舆童 yóu tóng游童 yù tóng浴童 yù tóng玉童 yīn tóng阴童 yín tóng嚚童 yōu tóng优童 yīng hái孾孩 yí hái遗孩
随便看	𨜄𨜅𨜆𨜇𨜈𨜉𨜊𨜋𨜌𨜍𨜎𨜏𨜐𨜑𨜒𨜓𨜔𨜕𨜖𨜗𨜘𨜙𨜚𨜛𨜜

孩童

词语解释

孩童[ hái tóng ]

引证解释

国语辞典

孩童[ hái tóng ]

近音词、同音词

词语组词

相关词语