chúnchún

淳淳

组合AA式

拼音chún chún

注音ㄔㄨㄣˊ ㄔㄨㄣˊ

词语解释

淳淳[ chún chún ]

⒈ 敦厚貌。

⒉ 流行貌。

⒊ 光耀貌。

引证解释

⒈ 敦厚貌。

引《老子》：“其政闷闷，其民淳淳。”
一本作“醇醇”。唐张绍《冲佑观》诗：“皇风荡荡，黔首淳淳。”
宋范仲淹《蒙以养正赋》：“不务淳淳而处，每思察察而往，则彼蒙也丧乎其真。”

⒉ 流行貌。

引《庄子·则阳》：“祸福淳淳，至有所拂者而有所宜。”
郭象注：“流行反覆。”
成玄英疏：“湻湻，流行貌。”
唐白居易《酒功赞》：“纳诸喉舌之内，淳淳泄泄；醍醐沆瀣，沃诸心胸之中。”

⒊ 光耀貌。

引《隋书·天文志中》：“老子，明大，色白，淳淳然。”

国语辞典

淳淳[ chún chún ]

⒈ 淳朴笃厚。

引《老子·第五八章》：「其政闷闷，其民淳淳。」
唐·张绍〈冲佑观〉诗：「皇风荡荡，黔首淳淳。」

⒉ 流行、变化。

引《庄子·则阳》：「时有始终，世有变化，祸福淳淳。」

近音词、同音词

chún chún纯纯
chǔn chǔn蠢蠢
chǔn chǔn偆偆
chūn chūn輴輴
chǔn chǔn惷惷

词语组词

chún淳

淳淳

组合AA式

拼音chún chún

注音ㄔㄨㄣˊ ㄔㄨㄣˊ

词语解释

淳淳[ chún chún ]

⒈ 敦厚貌。

⒉ 流行貌。

⒊ 光耀貌。

引证解释

⒈ 敦厚貌。

⒉ 流行貌。

⒊ 光耀貌。

引《隋书·天文志中》：“老子，明大，色白，淳淳然。”

国语辞典

淳淳[ chún chún ]

⒈ 淳朴笃厚。

引《老子·第五八章》：「其政闷闷，其民淳淳。」
唐·张绍〈冲佑观〉诗：「皇风荡荡，黔首淳淳。」

⒉ 流行、变化。

引《庄子·则阳》：「时有始终，世有变化，祸福淳淳。」

近音词、同音词

chún chún纯纯
chǔn chǔn蠢蠢
chǔn chǔn偆偆
chūn chūn輴輴
chǔn chǔn惷惷

词语组词

chún淳

词条	淳淳
释义	chúnchún 淳淳组合AA式拼音chún chún 注音ㄔㄨㄣˊ ㄔㄨㄣˊ 词语解释淳淳[ chún chún ] ⒈ 敦厚貌。 ⒉ 流行貌。 ⒊ 光耀貌。引证解释 ⒈ 敦厚貌。引《老子》：“其政闷闷，其民淳淳。” 一本作“醇醇”。唐张绍《冲佑观》诗：“皇风荡荡，黔首淳淳。” 宋范仲淹《蒙以养正赋》：“不务淳淳而处，每思察察而往，则彼蒙也丧乎其真。” ⒉ 流行貌。引《庄子·则阳》：“祸福淳淳，至有所拂者而有所宜。” 郭象注：“流行反覆。” 成玄英疏：“湻湻，流行貌。” 唐白居易《酒功赞》：“纳诸喉舌之内，淳淳泄泄；醍醐沆瀣，沃诸心胸之中。” ⒊ 光耀貌。引《隋书·天文志中》：“老子，明大，色白，淳淳然。” 国语辞典淳淳[ chún chún ] ⒈ 淳朴笃厚。引《老子·第五八章》：「其政闷闷，其民淳淳。」唐·张绍〈冲佑观〉诗：「皇风荡荡，黔首淳淳。」 ⒉ 流行、变化。引《庄子·则阳》：「时有始终，世有变化，祸福淳淳。」近音词、同音词 chún chún纯纯 chǔn chǔn蠢蠢 chǔn chǔn偆偆 chūn chūn輴輴 chǔn chǔn惷惷词语组词 chún淳相关词语 chún pǔ淳朴 chún yú淳于 chún hòu淳厚 ān chún安淳 zhì chún质淳 zhēn chún贞淳 zhēn chún真淳 yuān chún渊淳 yuán chún元淳 yǎ chún雅淳 wēn chún温淳 shēn chún深淳 chún jiāo淳浇 chún rén淳人 chún jūn淳钧 chún yī淳一 chún xī淳熙 chún bó淳博 chún jì淳寂 chún zhèng淳正 chún jiǎn淳俭 chún shū淳淑 chún sù淳素 chún máng淳茫 chún yì淳意 chún nóng淳浓 chún jié淳絜 chún hé淳和 chún jié淳洁 chún dān淳酖 chún zhì淳质 chún yī淳壹 chún huà淳化 chún yào淳耀 chún xìn淳信 chún zhuó淳濯 chún ào淳奥 chún sú淳俗 chún dé淳德 chún què淳悫 chún fēng淳风 chún dǔ淳笃 chún yán淳言 chún jìng淳静 chún zhì淳制 chún liáng淳良 chún lǔ淳鲁 chún huá淳华 chún jǐn淳谨 chún yì淳懿 chún gāng淳刚 chún cuì淳粹 chún huī淳辉 chún bèi淳备 chún áo淳熬 chún jìn淳劲 chún zé淳则 chún xiào淳孝 chún gōu淳钩 chún lí淳醨 chúnchún 淳淳组合AA式拼音chún chún 注音ㄔㄨㄣˊ ㄔㄨㄣˊ 词语解释淳淳[ chún chún ] ⒈ 敦厚貌。 ⒉ 流行貌。 ⒊ 光耀貌。引证解释 ⒈ 敦厚貌。引《老子》：“其政闷闷，其民淳淳。” 一本作“醇醇”。唐张绍《冲佑观》诗：“皇风荡荡，黔首淳淳。” 宋范仲淹《蒙以养正赋》：“不务淳淳而处，每思察察而往，则彼蒙也丧乎其真。” ⒉ 流行貌。引《庄子·则阳》：“祸福淳淳，至有所拂者而有所宜。” 郭象注：“流行反覆。” 成玄英疏：“湻湻，流行貌。” 唐白居易《酒功赞》：“纳诸喉舌之内，淳淳泄泄；醍醐沆瀣，沃诸心胸之中。” ⒊ 光耀貌。引《隋书·天文志中》：“老子，明大，色白，淳淳然。” 国语辞典淳淳[ chún chún ] ⒈ 淳朴笃厚。引《老子·第五八章》：「其政闷闷，其民淳淳。」唐·张绍〈冲佑观〉诗：「皇风荡荡，黔首淳淳。」 ⒉ 流行、变化。引《庄子·则阳》：「时有始终，世有变化，祸福淳淳。」近音词、同音词 chún chún纯纯 chǔn chǔn蠢蠢 chǔn chǔn偆偆 chūn chūn輴輴 chǔn chǔn惷惷词语组词 chún淳相关词语 chún pǔ淳朴 chún yú淳于 chún hòu淳厚 ān chún安淳 zhì chún质淳 zhēn chún贞淳 zhēn chún真淳 yuān chún渊淳 yuán chún元淳 yǎ chún雅淳 wēn chún温淳 shēn chún深淳 chún jiāo淳浇 chún rén淳人 chún jūn淳钧 chún yī淳一 chún xī淳熙 chún bó淳博 chún jì淳寂 chún zhèng淳正 chún jiǎn淳俭 chún shū淳淑 chún sù淳素 chún máng淳茫 chún yì淳意 chún nóng淳浓 chún jié淳絜 chún hé淳和 chún jié淳洁 chún dān淳酖 chún zhì淳质 chún yī淳壹 chún huà淳化 chún yào淳耀 chún xìn淳信 chún zhuó淳濯 chún ào淳奥 chún sú淳俗 chún dé淳德 chún què淳悫 chún fēng淳风 chún dǔ淳笃 chún yán淳言 chún jìng淳静 chún zhì淳制 chún liáng淳良 chún lǔ淳鲁 chún huá淳华 chún jǐn淳谨 chún yì淳懿 chún gāng淳刚 chún cuì淳粹 chún huī淳辉 chún bèi淳备 chún áo淳熬 chún jìn淳劲 chún zé淳则 chún xiào淳孝 chún gōu淳钩 chún lí淳醨
随便看	郢歌郢正郢氏斤郢爰郢石郢词郢调郢质郢路郢都郢门郢阙郢雪郣郤郤诜丹桂郤诜高第郥郦郦元郦元经郦其郦寄卖友郦注郦生

淳淳

词语解释

淳淳[ chún chún ]

引证解释

国语辞典

淳淳[ chún chún ]

近音词、同音词

词语组词

相关词语

淳淳

词语解释

淳淳[ chún chún ]

引证解释

国语辞典

淳淳[ chún chún ]

近音词、同音词

词语组词

相关词语